Wydanie korespondencji Jana Nowaka-Jeziorańskiego i Jerzego Giedroycia będzie ważnym wydarzeniem. Jak w zwierciadle przegląda się w niej niemal cała historia minionego półwiecza, ale widziana z innej, nieznanej perspektywy. Odsłania ona kulisy wielu istotnych wydarzeń, rzuca nowe światło na działalność zarówno Radia Wolna Europa, jak i "Kultury", weryfikuje sady i opinie o niektórych osobach, w istotny sposób wzbogaca naszą wiedzę o sprawach, którymi żył Kraj i emigracja. Jest to zatem bezcenne źródło historyczne, do którego sięgać będą nie tylko historycy, ale również politolodzy, socjologowie, kulturoznawcy, historycy literatury i inni. Ale jest to jednocześnie wielkie dzieło literackie. Obaj bowiem jego bohaterowie znakomicie władają językiem polskim, potrafią nawet o przyziemnych sprawach pisać zajmująco i z wielkim zaangażowaniem. Ten korespondencyjny dialog dwóch niezwykłych osobowości czyta się jak pasjonującą powieść. Różnili się oni w wielu sprawach i nieraz na tym tle dochodziło do nieporozumień, a nawet ostrej wymiany zdań, ale nigdy nie zerwali tego dialogu i współpracy. Wiedzieli bowiem, że tego wymaga sprawa, o którą walczyli i której poświęcili swoje życie - sprawa niepodległości Polski.
